Nawozy potasowe i fosforowe – dlaczego są tak skuteczne i efektywne? Nawozów używamy głównie po to, by zwiększyć jakość i wysokość plonowania. Wszystkie czynności, które podejmujemy w celu realizacji tych właśnie, dwóch, głównych założeń, wchodzą w zakres działań, rozumianych, jako tzw. nawożenie.
POTAS ORAZ JEGO POZYTYWNE WŁAŚCIWOŚCI DLA ROŚLIN
By móc lepiej zrozumieć, specyfikę nawozów potasowych i fosforowych, dobrze jest, zapoznać się bliżej z informacjami na temat, właściwości tego, znanego pierwiastka chemicznego. Potas, został odkryty i wyodrębniony już w 1807 roku. Dokonał tego, brytyjski chemik i fizyk, Humphry Davy. Pierwiastek ten, należy do grupy metali alkalicznych, czyli inaczej zwanych litowców lub potasowców. Najczęściej spotykane minerały potasu to sylwin, karnalit, langbeinit, kainit oraz glinokrzemiany. Jest on w tak łatwy sposób, absorbowany przez powierzchnię, dla której nawożenia go użyjemy, ponieważ jest on pierwiastkiem występującym w naturalnym składzie chemicznym samej Ziemi, stąd rośliny oraz ich jednostkowy kod genetyczny, nie odczytują go, jako składnika sobie obcego i nieznanego. Gdy nasze rośliny, tracą potas, możemy to rozpoznać, w widoczny dla nas sposób. Utrata tego pierwiastka, przejawia się poprzez takie choroby jak chloroza liści, nagłe więdnięcie roślin (bez jasnej dla nas przyczyny), zahamowanie wzrostu korzeni lub pędów oraz ostatecznie, martwicę organów naszych, zielonych podopiecznych. Zobacz także nawóz do roślin ogrodowych.
NAWOZY FOSFOROWE ORAZ ICH SŁONECZNA SPECYFIKA
Fosfor natomiast, należy już do grupy tzw. niemetali. Są to również pierwiastki chemiczne, ale ich właściwości bardzo różnią się od tych, jakie posiada potas. Stosują fosfor, w naszych czynnościach mających na względzie nawożenie, możemy zyskać pewności, że pomagamy hodowanym przez nas roślinom, w lepszej absorpcji światła oraz prawidłowej współpracy z promieniami słonecznymi. Fosfor, jeszcze w starożytności, był uznawany za rodzaj pierwiastka, “niosącego światło”. Oczywiście, w tamtych czasach, nikt nie posiadał odpowiednich narzędzi, które mogły by tą jego cechę, odpowiednio sprawdzić i potwierdzić, jak ma to miejsce dzisiaj. W starożytnych miastach Grecji czy Rzymu, nie istniały laboratoria naukowe, posługujące się elektrolizą wodorotlenków czy innego typu działaniami, umożliwiającymi przeprowadzenie zaplanowanych procesów chemicznych. Nawozy fosforowe, charakteryzują się tym, że posiadając fosfor w swoim składzie, poprawiają i wzmacniają, jakość funkcjonowania komórek organizmów żywych, do których należą także rośliny. Inną, bardzo istotną cechą fosforu jest to, że jest on składnikiem, umożliwiającym roślinom, przekazywanie energii ( w tym, pobieranie jej z ziemi) na poziomie molekularnym.
